Duyguların Rengi

RENKLER FARKLI OLSA DA DUYGULAR HEP AYNIDIR

Mississippi  ,  Jackson  ,  1962  .  Sceeter  ,  Aibileen  ,  Minny  ve  diğerleri  ...
Bir  araya  geldiklerinde  anlatılacak  acı  ,  umut  dolu  ,  eğlenceli  ve  muhteşem  bir  hikayeleri  oldu  .

Romandan  kısa  bir  alıntıyı  paylaşmak  istiyorum    :  Beyaz bayanlar onlar hakkında yazdığımızı ve gerçekte nasıl olduklarını anlattığımızı öğrenirlerse neler olabileceğini çok iyi biliyordum .

Bir  kadın  sizi  sopayla  dövmez ,  beyaz  kadınlar  ellerini  kirletmekten  hoşlanmazlar .  Beyaz bir bayanın  yapacağı  ilk  şey ,  sizi  işten  çıkarmak  olur .  Bozulursunuz  fakat  işler  yatıştığında  yeni  bir  iş  bulacağınızı  bilirsiniz .  Bir  aylık  kiranızı  ayırmışsınızdır .  İnsanlar  size  güveç  getirmeye  başlar . 

Fakat  işinizi  kaybettikten  bir  hafta  sonra  ,  kapınızın  önünde  küçük  sarı  bir  zarf  bulursunuz . İçindeki  kağıtta TAHLİYE  BİLDİRİSİ  yazıyordur  .  Jackson ' daki  bütün  ev  sahipleri  beyazdır  ve  her  beyazın da  başkalarıyla  arkadaşlık  eden  beyaz  bir  karısı  vardır .  O  zaman  paniklemeye  başlarsınız .  Çaldığınız  her  kapı  yüzünüze  kapanır  ve  artık  yaşayacak  bir  yeriniz de yoktur  .  Ardından  herşey  biraz  daha  hızlanır .  Arabanızda  bir  not  varsa  ona  sahip  olacaklar  demektir  .  Eğer  ödemediğiniz  bir  park  cezası  varsa  hapse  girersiniz  .  Eğer  kızınız  varsa  onunla  birlikte  yaşarsınız  ,  birkaç  gün  sonra  işten  atılır  .  En  azından  kocası  hala  çalışıyordur  ve  bebeği  besleyebilirler  .  Ardından  kocası  da  işten  çıkarılır .  Haftalar  geçer  ve  birşey  olmaz  ,  kadının  unutmaya  hazır  olduğunu  umarsınız  .  Gece  geç  saatlerde  kapınız  çalar  ,  kapıdaki  beyaz  bayan  değildir  .  Kabus  gerçekleşirken ,  yakma  ,  kesme  ,  dövme  ,  aslında  tüm  hayatınız  boyunca  bildiğiniz  bir şeyi  fark  edersiniz    :  Beyaz  bayan  asla  unutmaz  ve  siz  ölene  kadar  da  durmayacaktır  .

Kitabın  yazarı  Mississippi ' li  Kathryn  Stockett ,   kadınlara  şunu  düşündürmek  istedim  diyor  :  "  Biz  sadece  iki  insanız  .  Bizi  ayıran  çok  fazla  şey  yok .  Benim  sandığım  kadar  farklı  değiliz  .

Severek  ve  keyif  alarak  okuduğum  ,  hissettiğim  üzüntülerin   yanında  ,  eğlenceli  bölümleriyle  de  neşelendiğim  bir  roman  oldu  ,  okumayanlara  tavsiye  ederim  .